10-5-2017
Lieve allemaal,
Ik lig alweer in het ziekenhuis. Ik ben er verdrietig van. Het zou eerst maar voor één nachtje zijn, op de spoedeisende hulp. Maar het worden er nu toch meer. Ik kreeg de afgelopen dagen steeds meer pijn in mijn heup, tot het gisteren zo mis ging dat ik niet meer kon lopen – en ik vanuit de keukendeur Thomas van zolder moest roepen om me te helpen weer bij de bank te komen want ik kon zelf geen kant meer uit.
Ik had al een paar maanden wat last van mijn bekken of heup of hoe het daar ook heet – toen ik een keer bukte schoot het er ineens in. Maar het bleef steeds beperkt tot wat moeite met opstaan, en verder kon ik gewoon alles. Langzamerhand knapte het ook op. Vorige week dacht ik net dat het bijna over was – en toen liet ik iets vallen, bukte me in een reflex om het op te rapen, en toen “schoot het er weer in”. Ik ging ervan uit dat het wel snel bij zou trekken, maar in plaats daarvan werd het steeds slechter.
Ik hoop dat het in ieder geval niets met kanker te maken heeft, en dat er iets aan te doen is. En dat ik heel snel weer naar huis mag. Ik vind het zo naar om in het ziekenhuis te liggen. En juist deze week is de week tussen de chemo’s in, waarin ik me verder goed voel en mijn leerlingen heb gepland. En Thomas’ eindexamen begint morgen. Ik wil naar huis!
Janneke
Lieve Allemaal 
josephine daems
woensdag 10 mei 2017 at 11:00
Janneke ik hoop met je mee dat je snel beter bent en weer naar huis kan!!! liefs
Joyce
woensdag 10 mei 2017 at 17:38
Lieve Janneke, wat ellendig voor je. Ik hoop dat het allemaal meevalt en dat het inderdaad niks met de kanker te maken heeft. Dan mag je misschien met een paar dagen weer naar huis.
Maak je nu niet al te veel zorgen over je leerlingen en Thomas’ eindexamen, hier kun je nu eenmaal niks aan doen en iedereen zal er begrip voor hebben. Al die stress is niet goed! Je moet nu aan jezelf denken. Ik wens je heel veel sterkte en hoop over enkele dagen te lezen dat je weer een beetje aan het rondscharrelent bent thuis.
Veel liefs, Joyce
hilda
woensdag 10 mei 2017 at 19:10
Lieve Janneke wat balen weer . Ik duim voor je dat je morgen weer naar huis mag, en dat het verder een beetje meevalt. Je hebt al genoeg tegenslag gehad. Dikke knuffel Hilda.